Voor de kust van Vila Franca do Campo ligt een vulkaaneilandje: Ilheu da Vila.

De krater is vol gelopen met zeewater. Doordat de opening naar land ligt, komen er geen golven in en is er weinig wind. Het is beschermd natuurgebied dus kun je er alleen met een taxibootje komen. We gaan naar het haventje en willen kaartjes kopen. Helaas voor vandaag zijn alle tickets uitverkocht en is de kassa gesloten. Via internet kun je kaartjes reserveren. Dus doen we dat voor een andere dag. Alleen krijgen we met geen mogelijkheid de kans om de tickets af te rekenen. Dan maar een keer extra langs de kassa als ze open zijn.

Tijd voor een terrasje en hier blijken ze heerlijke koffie te hebben. Het is er best druk en iedereen koopt hier cakejes die met dozen tegelijk over de toonbank gaan. Ook kun je vanuit het restaurantje in de keuken kijken en worden we nieuwsgierig. We nemen er eentje om te proberen. Maar al gauw halen we er een tweede bij want het is me lekker. Het smaakt een beetje als de vulling van een boterletter maar dan wat steviger. Het schijnt een bekende delicatesse te zijn en heet Queijada. Een recept ooit bedacht door de nonnen. Dat wordt thuis weer lijnen!

Op naar het noorden van het eiland en nemen een kijkje bij een theeplantage met fabriek. Hier doen ze nog heel veel handwerk. Zo zitten de vrouwen aan tafel thee zakjes te vullen. Entree is gratis en ik koop wat groene thee.

We proberen een strandje te vinden om nog even te zwemmen. Als we al iets zien is er geen parkeerplek. Sowieso is bij de meeste bezienswaardigheden weinig parkeerplek en staan de auto's gewoon langs de weg. We rijden verder en gaan dan naar het strand van de eerste dag bij Ribeira Grande. Eric en Rowin hebben nog maar net hun tenen in het water of de life guard komt eraan. We mogen de zee niet in want de vlaggen zijn rood. Die hadden wij natuurlijk niet gezien maar meneertje Baywatch begint gelijk over reddingsactie, bekeuringen etc.

Dan maar een ijsje halen en naar het strand bij ons in de buurt. Lukt ook niet erg want je kunt niet gemakkelijk overal bij het water komen. Dan zien we een zwembad aan zee. Het is inmiddels na 16.30 uur dus hoeven we maar 1 euro entree te betalen ;-)

Het is eigenlijk een stuk afgezet in zee tussen de rotsen. Met een restaurantje, wc's, kleedhokjes en ook hier life guards. Er is wel een klein zwembad maar tot ongenoegen van Michelle met zout water. Toch even lekker gezwommen en leuke foto's gemaakt.

Een plaats verder in Lagoa gaan we naar een pizzeria en gaan we de family-size.