azoren2017.reismee.nl

Donderdag in Lissabon

De wekker gaat vroeg af want het kasteel gaat al om 09.00 uur open. Niet lang daarna staan we al bij de kassa en inderdaad met niemand voor ons! Zo,nu eerst een kop koffie en een broodje.

Het kasteel is uit de 9e eeuw. Je kunt er rondlopen met mooie uitzichten over de stad. Ook kun je over de kasteelmuren lopen met hele mooie doorkijkjes. Hier vermaken we ons wel even en schieten weer aardig wat foto's.

Na 1,5 uur verlaten we het kasteel en lopen we de heuvel af richting het centrum via een andere route dan gisteren. Elevator Gloria is een lift die meer lijkt op een tram. In een heel steil straatje lopen we naar boven en wachten tot de trams elkaar kruisen. Fotogeniek hoor zo'n tram, maar van buiten is die leuker dan om erin te zitten. Bovenop de heuvel eten we een welverdiend ijsje.

Via de andere kant lopen we naar beneden richting de rivier de Taag. Langs het water gaan we naar ons wijkje. Genoeg vertier hier aan de kade. Leuke kraampjes, eettentjes en muziek. Helaas, het is nog te vroeg voor alcohol!

Vandaag is het een stuk warmer dan gisteren en met minder wind is het ca. 31 graden.

Bij de supermarkt halen we lekkere worstjes en wat kippenpoten. We bakken er wat frieten bij en met wat groenten hebben we een prima maaltijd. Maar voordat we de boodschappen naar binnen brengen, halenwe nog een borreltje bij de buurvrouw.

Nadat de koffers gepakt zijn, eten weeen lekker schepijsje en lopen een laatste rondje door Alfama. Uit verschillende hoeken hoor je de Fado muziek klinken. Een heerlijk volksbuurtje is dit. We kunnen het iedereen aanbevelen, mits je goed te been bent!

Lissabon is een fijne stad en er is genoeg te zien en te beleven. We gaan vast nog een keer terug. Er staat nog genoeg op onze bucketlist!

Woensdag in Lissabon

Als eerste gaan we op zoek naar een ontbijtje. Behalve een fles water hebben we geen eten meer. Net om de hoek zien we een leuk klein zaakje. Naast toast, eieren, koffie en jus d' orange hebben ze ook allemaal lekkernijen. Zoals het bekende pastel Nata. Een kuipje van een soort deeg gevuld met gele room. Mmmmmm die smaakt heerlijk.

We klimmen (heel veel trappen) de heuvel op naar Castel São Jorge. Dit schijn je te moeten zien. Het is niet zo heel vroeg meer en dat merken we. Er staat een enorme rij voor de kassa dus dat gaat zeker een uur duren als het niet langer is. En daar hebben we echt geen zin in. Morgen maar wat vroeger ons bed uit.

We lopen richting het centrum en stoppen bij een leuk koffiezaakje. De straat loopt hier zo schuin af dat de poten van de stoelen aan één kant langer en schuiner zijn. Zo zit je toch nog recht. Na een heerlijk bakkie lopen we verder naar de beroemde elevator Santa Justa.Lissabon is gebouwd op zeven heuvels en vaak is het hoogteverschil enorm. Daarvoor zijn er veel liften die niet per se voor de toeristen zijn gebouwd. Bij deze lift staat ook een behoorlijke rij maar een foto is voor ons al voldoende. Na een paar straten met winkels nemen we de tram richting een winkelcentrum. Het laatste stuk moeten we lopen en we zien een prima zaakje voor een broodje. Vier pistoletjes met kaas en ham en vier drinken voor €8,20. Kijk, dat zijn Portugese prijzen! We komen hier niet om te winkelen maar om het dak op te gaan. Vanaf hier heb je 360 gr uitzicht over de stad. Het waait hier wel zo ontzettend hard dat je je camera amper stil kunt houden.

Als de foto's gemaakt zijn, nemen we een taxi naar ons appartement. Onze buurvrouw om de hoek zit in haar deuropening aan een tafeltje met een fles Ginja (drank) en plastic shotglaasjes. Voor 1 euro per stuk kun je een glaasje bij haar kopen. En dat smaakt! Een soort kersenlikeur met 16% alcohol.

Even chillen, ons omkleden en we gaan uit eten. We zoeken niet ver want hier in Alfama zijn genoeg restaurantjes. We gaan voor vis en Rowin voor kip. De ober die eerst wel aardig lijkt wordt een beetje irritant. Erg aansmeerderig en Rowin krijgt zijn eten wat later. Laat hij nou net de meeste honger hebben. En als het dan komt, wordt hem zalm voorgezet. Nee ober, hij heeft 'chicken' besteld. Niet veel later komt dan eindelijk zijn eten en het smaakt ons allemaal prima.

Dinsdag

Na het ontbijt pakken we de laatste spullen in en zeggen de bewoners 'Peter und Margit' gedag. We trakteren onszelf op de lekkerste koffie van het eiland met een (voorlopig) laatste queijada. Ook vandaag zitten de wolken die er zijn erg hoog en lijkt het helder bij Lagoa do Fogo. We rijden op de gok nog een keer naar boven en dat is niet voor niets. Het is dan wel niet zonnig maar het hele meer is zichtbaar. Bij een drukke parkeerplaats (er staan meer auto's buiten de vakken dan erin) klimmen we een eind naar boven. Vanaf deze top kijk je 360 graden het eiland over. Het is dat er bergen zijn anders kun je volgens mij het hele eiland overzien. We maken (lees Miranda) heel veel foto's. Op het moment dat we dichter bij elkaar gaan staan voor een selfie glijdt mijn voet onder mij vandaan. Ik schrik me helemaal wezenloos en probeer mijn val te breken met mijn camera omhoog. Gelukkig valt het heel erg mee maar een Amerikaanse verderop had een lichte hartverzakking. Vanuit haar oogpunt leek het waarschijnlijk dat het veel steiler was. Inmiddels is Michelle achter het stuur gezet en rijden we naar het uitzichtspunt waar het van de week zo mistig was. Ook vanaf hier is het hele prachtige meer te zien. Tevreden rijden we terug naar Ponta Delgada naar het zwembad. Dan kunnen de kinderen nog even zwemmen. Michelle is er tot haar middel in geweest maar Rowin 'de bikkel' duikt een paar keer in het diepe.

Als laatste rijden we naar de mall voor een snelle hap en moeten dan toch echt naar het vliegveld. De auto inleveren, laatste spullen in de koffers stoppen en inchecken. Met een kleine vertraging vliegen we naar Lissabon. Helaas staat er veel wind en met aardig wat gewiebel de laatste minuten en wat gegil van de medepassagiers landen we gelukkig veilig op de grond. Met een taxi staan we binnen 20 minuten op de afgesproken plek en komt Andre (eigenaar appartement) ons ophalen. Via een paar hele smalle straatjes lopen we naar ons volgende verblijf. Terwijl Andre het een en ander uit staat te leggen zie ik een aardige kakkerlak op het plafond. Ik probeer subtiel te wijzen zonder dat de kids het zien maar dat lukt natuurlijk niet. Met een bezem wordt het beestje door het raam naar beneden gezwiept. Kijk zo doe je dat! Het is al rond middernacht en we zijn moe. Toch willen we een fles water en Michelle en ik kopen er een bij een restaurantje om de hoek. Morgen gaan we de stad verkennen!

Maandag

Om 07.00 uur gaat de wekker (de haan kraait al eerder maar daar zijn we al aan gewend). Neef Guus is jarig! Hiep hiep hoera ;-)

Ruim op tijd staan we in de haven en het weer ziet er goed uit. Lekker zonnetje en niet al teveel wind dus die boottocht moet goedkomen. Even na 09.00 uur varen we de haven uit en voorbij de pier is de zee toch niet zo rustig als we hoopten. Hopelijk doet de Primatour zijn best. We gaan met Moby Dick op zoek naar walvissen en dolfijnen. Deze omgebouwde vissersboot gaat 'heerlijk' tekeer over de woelige baren. Nog geen uur verder vliegen de kotszakjes om je oren. Een jongen van de boot vraagt of wij ook een zakje willen. Nee joh knik ik, we hebben nergens last van. Als je zelf al nergens last van hebt, krijg je het wel als je om je heen kijkt. Een klein ventje spuugt bijna over Rowins schoenen. Arm kind van een jaar of vier. Wordt met zijn babyzusje door zijn ouders meegesleept omdat papa zo graag walvissen wil zien. Nou dat joch heeft niets gezien behalve mama d'r schoot. En zijn mama is zelf al met zakje nummer 3 bezig. Eigenlijk werkt dit op je lachspieren (behalve voor die kids dan). Even voordat ik bijna spijt krijg van dit uitje zien we een walvis. Een paar keer laat hij zich zien totdat hij onder duikt en zijn prachtige staart laat zien. Even later zien we nog een walvis met een jong. Wat is dit toch bijzonder om mee te maken.

Een poosje later zien we een grote groep dolfijnen. Ze zwemmen heen en weer en springen boven het water uit. Als de boot wat vaart maakt, schieten ze pijlsnel langs en onder de boot door. Ze lijken het erg naar hun zin te hebben. En wij ook! Wat een geweldige ervaring. Na een tocht van ruim 4 uur gaan we weer aan wal. Bedankt Primatour voor al je hulp.

We snacken wat bij Burger King voordat we nog een keer de berg op rijden naar Sete Cidades. Vandaag is het best helder en de bergtoppen van de vulkaan zijn goed zichtbaar. We stoppen bij het bekendste uitzichtspunt Vista do Rei en genieten van de mooie view. Op onze bucketlist staat nog een keer suppen op een vulkaanmeer. Helaas gaat het niet lukken want net als de meeste activiteiten moet je van tevoren reserveren. Dit heb ik wel geprobeerd alleen heeft Futurismo mij nooit meer teruggebeld. Als je hier niet via een reisorganisatie bent, is het knap lastig dit te regelen. Leve de commercie!

We drinken wat in het dorpje en keren terug naar ons huis. Morgen vliegen we naar Lissabon dus dat betekent inpakken!


Zondag

Op naar Decathlon op zoek naar rugzakjes. Want in Ponta Delgada zijn elke dag de winkels open.Die vinden we voormaar €2,95 p.s. We zien nog veel meer leuke handige dingen alleen gaan we die zaterdag thuis kopen. Scheelt toch veel gesjouw.

We proberen een strandje te vinden en rijden naar de noordkust. Hier is daar vaker zonniger dan bij ons in het zuiden van het eiland. Via het dorpje Capelas en alweer een mooi uitzichtpunt vinden we een mooi rotsstrandje. Omdat het zondag is merk je dat het drukker is met locals. Ook hier is het water ijskoud dus dat laten we maar voor wat het is. In Ribeiro Grande (het strand van de eerste dag met die enorme golven en vrolijke lifeguard) een ijsje gegeten.

Morgen poging 2 om met een boottocht mee te gaan. De boot gaat al om 09.00 uur dus vandaag op tijd naar bed.

Als het licht nog maar net uit is horen we een mug. Ik dacht toch zeker te weten dat die krengen hier niet woonden. We vinden en pletten hem wel maar we zien ook nog een andere insectenvriend op de muur. Ik moet de naam nog googelen maar het is een soort duizendpoot alleen dan met 30 poten. Als die op de grond valt gaat die er als een bezetene vandoor. Maar wij zijn sneller. Vier muggen en drie griezels verder is het inmiddels bijna 01.00 uur. Boehoe dat wordt een kort nachtje!

Zaterdag

Vandaag gaan we naar de oostkust en niet voor niets heet die plaats Nordeste. Het is aardig bewolkt en op een spatje regen na blijft het de hele dag droog. De vuurtoren moeten we zien maar dan moet je wel een weggetje naar beneden met een helling van 35%. We zakken tot in de voorkant van onze schoenen en beseffen ons dat we straks natuurlijk ook weer steil omhoog moeten. Behalve een schattig vuurtorentje hebben we ook uitzicht op een hoge waterval die in zee stort. Wat een prachtige ruige kust is dit met enorm hoge kliffen. In het stadje eten we een broodje en vinden een hip koffietentje met een terras. De lucht klaart al aardig op. Na nog een mooi uitzichtpunt rijden we terug naar een andere waterval in Achada. Dit hoort bij Ribeira National Park. Tuinen en parken kunnen ze hier schitterend aanleggen en ook hier is het erg mooi. Na een terrasje rijden we terug naar ons huis en kleden ons om. Het is feest in de hoofdstad en dat willen we beleven.

Het duurt alleen even voordat we een parkeerplek hebben gevonden want het lijkt wel of het hele eiland hier rondloopt. Jammer genoeg hebben we de dresscode gemist. Bijna iedereen loopt in het wit gekleed. Michelle heeft toevallig en witte broek aan, maar Rowin, Eric en ik steken aardig af in onze blauwtinten. De straten zijn versierd en overal is muziek. Leuk om mee te maken alleen is er geen plek te vinden om wat te drinken. Uiteindelijk belanden we op een terras bij de haven. Hier smaakt het slaapmutsje ook prima!

Vrijdag

Vandaag staat eerst op het programma een stop bij de warme waterval Caldeiras Velha. We lopen eerst een stukje een vallei in (afgesloten tuin) met prachtige groene planten. We komen bij een natuurlijke hot tub maar die is overvol. Een eindje verderop is de waterval(letje) maar ook hier is het behoorlijk druk. Wat dat betreft zijn de Azoren al aardig ontdekt door het toerisme. Rowin en Eric kleden zich om en nemen 'een bad'. Maar om nou te zeggen dat het warm is! Het is eerder lauw. Met een Nederlands stel kletsen we wat. Zij hebben meerdere eilanden gedaan en dat willen wij ook wel een keer. Voor nu hebben we voor één eiland gekozen met op de terugweg een stop in Lissabon.

Aan de noordkust eten we een broodje en gaan de berg op naar Lagoa do Fogo. Dit vulkaanmeer ligt aardig hoog en is vaak niet te zien door de wolken. Hoe hoger we komen hoe mistiger het wordt. Bij het uitzichtpunt kijk je naar beneden in de krater. Een stukje van het meer is zichtbaar maar binnen een paar minuten zien we niets meer. Ik had al gelezen op een blog dat iemand hier vijf keer was geweest en nog nooit het hele meer had gezien.

Dan maar borrelen op ons terras en genieten van het avondzonnetje!

Donderdag

Voor vanmiddag 14.00 uur staat een boottocht gereserveerd met de hoop om walvissen en dolfijnen te spotten. Daarvoor naar de mall voor een lekker bakkie koffie en razendsnelle WiFi. We halen wat broodjes voor de lunch en op naar de haven. Maar helaas ;-( er staat teveel wind dus alle boottochten worden gecanceld. Balen, maar ze zullen het niet voor niets doen denken we maar.

Plan B hebben we niet maar die verzinnen we ter plekke. Op de weg naar Sete Cidades staat boven op de kraterrand een leegstaand hotel. In 1989 is hier een luxe 5* hotel geopend Monte Palace. Maar al na 1 jaar is het gesloten want er kwamen bijna geen gasten. In die tijd kwamen er nog lang niet zoveel toeristen en waren de vliegtickets een stuk duurder. Het schijnt jaren bewaakt te zijn maar omdat niemand voor de kosten wilde opdraaien is het helemaal vervallen. Maar vandaag de dag is het een ware attractie want vele toeristen nemen er een kijkje. Vandaag is het erg mistig en veel vocht in de lucht. Daardoor is er bijna niemand en ziet het er nog grimmiger uit. Echt een rare gewaarwording hier doorheen te lopen. Het leveren wel hele mooie plaatjes op.

We rijden verder naar de (noord)westkust naar de plaats Modeiros. Hier is een hele grillige kust met een prachtig zwart lavastrand. Rotspunten steken uit zee en de golven gaan flink tekeer. Adembenemend mooi. Dit ruige stuk natuur doet ons denken aan IJsland. Alleen is het nu zomer.

Langs de kustweg (lees slingerweg) rijden we terug naar Ponta Delgada en gaan nog even langs een ananasplantage. Ook gratis. Wat we al wisten is dat de ananassen hier alleen in kassen groeien. Je kunt het hele proces zien. In een leuke winkel verkopen ze van alles in de vorm van een ananas en nog veel meer andere prullaria. Ook is er een terrasje en verkopen ze naast drankjes ananastaart. Maar wat ik echt niet begrijp: er wordt geen ananas verkocht!

In de supermarkt kost dit locale stuk fruit 7 euro p.s. Die moet dan toch wel heel bijzonder smaken!